We kwamen gisterenavond tot de ontdekking dat we zelf geen mail ontvangen hebben met de mededeling dat er een nieuw verhaal op onze reisblog gezet is. Dezelfde mail ontvangen jullie normaal ook. Deze keer is er echter iets misgegaan op de server van Reismee en is de mail niet verstuurd. We maken dus nog snel een extra verhaaltje aan met de mededeling dat er nieuwe verhalen beschikbaar zijn. Wij hebben deze nu wel ontvangen en hopelijk jullie dus ook.

Nadat we ons allen weer hebben opgefrist en het ontbijt genuttigd hebben, bellen we met onze camper verhuurder. We hebben namelijk al 2 nachten achtereen in de ochtend geen stroom meer. Nou ja geen stroom. In ieder gevel te weinig. De kraan loopt niet meer en de verlichting brand zwak. Aangezien deze spanning ook de koeling koud moet houden willen we wel dat hier naar gekeken word. We bellen en mogen langskomen. Binnen 1 uur zijn we weer weg en zijn de problemen hopelijk verholpen. Er is een onderdeel vervangen en de meters geven weer meer stroom aan.

We gaan de camper dus maar een duurtest geven en vertrekken richting Karamea. Na een ruim uur gereden te hebben, stoppen we bij een dumpplaats op een DOC camping, een overheidscamping welke zelf bedienend is. We lozen hier het afvalwater en chemisch toilet en maken ons klaar voor de lunch. Op dat moment worden we aangesproken door een man in oranje hesje. Wat onze plannen zijn vraagt hij. We willen alleen lunchen en daarna weer door geven we aan, waarop hij zegt dat er vaak mensen kommen overnachten en dan geen inschrijving doen en dus ook geen vrijwillige bijdrage achter laten in de Box. Na de lunch rijden we door naar de Buller Gorge. Onderweg nemen we nog een Thick-shake en een koek. Een Thick shake is als de Nederlandse milkshake. Als je hier een normale milkshake besteld, krijg je dunne melk met een smaakje.

Op de parking is ondertussen een vrachwagen langs de onze komen te staan.

We gaan weer door en rond 19:00 stoppen we op een grote gravelvlakte langs de weg. Hier maken we het eten klaar. Ondertussen word Annie aangevallen door de Sandfly’s. Een gemenere versie van de mug. We slikten al 4 weken voor vertrek vitamines om ons minder aantrekkelijk te maken voor de Sandfly’s. Echter lijkt dit niet altijd te werken. De horren bij de openstaande ramen en dakramen zitten al snel vol met tientallen Sandfly’s we spuiten met anti Sandfly spuitbussen en het lijkt af te nemen. Annie is echter niet gerust en wil dat we na het eten doorrijden naar Westport, een kleine 60 km. Yvonne gaat de uitdaging aan en rijd op haar gemak naar Westport.

We stoppen voor de bibliotheek, voor de Wifi. we tanken de Camper vol met Diesel en zetten de camper in een zijstraat van de bibliotheek, waar we gaan overnachten. Gedurende de nacht neemt de wind flink toe en word de camper heen en weer geschud.