Na een zeer rustige nacht (echt nie … flinke windstoten en wat regen) staan we rond 8 uur op. De hele nacht zijn we flink heen en weer geschud. We kijken via de Wifi van de bibliotheek naar het weer. Er zijn windstoten voorspeld voor de hele dag van 65km/h en op 1 internetsite zelfs 120km/h. We besluiten maar te blijven staan waar we staan en ontbijten hier. Ondertussen gaat hier het luchtalarm bij de brandweer af. Iedereen op straat blijft rustig en een paar minuten later rijd de brandweer met sirenes aan weg. Ondertussen blijft de wind aanhouden en rijd de brandweer een keer of 5 voorbij. Ook het luchtalarm schakelt af en toe in om (volgens ons) de brandweerlieden op te roepen. We ontbijten in de camper en lopen door de winkelstraat naar de grote supermarkt. Het waait wel en er liggen het en der wat takken op straat.

De politie heeft een deel van de winkelstraat voor auto’s afgezet. Dit deel ligt voor de kazerne, maar een echte reden zien we niet. Grote delen van de straat zitten zonder stroom. De supermarkt is gewoon open. Mogelijk hebben zij een eigen aggregaat. De brandweerkazerne werd ook met een grote aggregaat gevoed. We besluiten om nog niet te gaan rijden i.v.m. de flinke windstoten en hoe onze camper daar op zal reageren.

We doen onze inkopen en rond 11:45u vinden we de wind geen probleem meer, om veilig te kunnen rijden en gaan op weg, naar het noorden, via de kustweg. Echter komen we bij een wegafzetting.

Het zeewater stroomt over de weg de weilanden in, richting wat huizen. Voor nu staan deze huizen nog droog. Hopelijk zakt het waterpeil voordat het de huizen gaat bereiken.

We gaan op zoek naar een andere weg. Echter voor de brug over de rivier, worden we staande gehouden. De brug is wel veilig, maar na de brug staat ook hier de weg onder water.

 Over 1 a 2 uur zou de weg weer open moeten zijn, omdat de zee dan weer ver genoeg terug getrokken zal zijn. we besluiten zuidelijk een sealkolonie bij Cape Foulwind (waar Abel Tasman voor anker ging) te gaan bekijken. Onderweg zijn we diverse bomen op de weg liggen, welke al deels weggezaagd zijn om 1 rijbaan open te maken. Ook de weilanden staan hier vol met water en drijfhout. Deze weilanden liggen pal aan de kust. We bezoeken de sealkolonie en zien ook hier de wilde kust. Wat een golven. Ze slaan stuk op grote rotspartijen voor de kust en slaan er meters hoog overheen. Na de nodige foto’s gemaakt en seals bekeken te hebben, gaan we lunchen in de camper.

 Ondertussen gaat de wind steeds meer liggen en word het droger. De zee lijkt kalmer en meer terug getrokken.

We zijn zo’n 2 uur verder en rijden weer naar de brug. De verkeersregelaar laat ons doorrijden en we zien het water langs de weg en de weggespoelde taken en bladeren op / langs de straat liggen. Ook zien we huizen waarbij de tuin vol ligt met drijfhout. De tuinen ingespoeld door de hoge golven.

Ook zien we diverse huizen waar men binnen aan het schoonmaken is. We vervolgen onze tocht van 1,5 uur en zien nog meer stormschade onderweg. Wel toevallig dat in Nederland er een documentaire uitgezonden wordt over de watersnoodramp van 1953. Later op het nieuws zien we dat er langs de hele westkust en ook andere delen van New Zealand het weer nogal heeft huisgehouden.

We komen aan in Karamea. Waar we tijdens een aantal wandelingen diverse grotten willen bezoeken. Deze wandelingen variëren van 10 minuten tot 1,5 uur en hebben diverse gradaties wat moeilijkheidsgraad betreft. Deze wandelingen liggen aan een weg van 16km, waar we met de camper niet in mogen. De wegen zijn onverhard en smal. Er word in de folder (welke we al een paar dagen hebben) gesproken over andere alternatieven, maar niet welke. We vragen dit na in de I-site in Karamea. We zien hier de weersvoorspelling voor vandaag en de komende dagen hangen. Morgen weer kans op regen en veel wind. De oorzaak van de problemen van vannacht blijken te maken te hebben met een springvloed en daarbij een harde wind richting de kust. Maar in Karamea is geen slecht weer geweest. De dame van deI-site, verteld dat we ook voor 75 dollar een auto kunnen huren, inclusief benzine, waarmee we wel deze weg in mogen. We besluiten de auto te gaan huren en rijden naar de verhuurder. De verhuurder bleek in de winkel te zijn geweest toen we informatie  navroegen. Hij is een multi-tasker. Hij rijdt de schoolbus, is postbode en verhuurd de auto’s. er is niemand thuis, dus we bellen. De auto staat morgen om 09:00 voor ons klaar. We rijden naar een gemeente (Doc) camping en schrijven ons in. Meteen vragen we na of we morgen, na de wandelingen nog wel mogen komen douchen. Dit is geen probleem. We maken ons eten en gaan nadien nog even naar de kroeg. We proberen hier het nieuws te zien, maar er staat wat anders op.