Dutchies in New Zealand 2018

Dinsdag 20 Februari - Het onvermijdelijke afscheid



Al vroeg in de nacht is het zachtjes gaan regenen. Zo tegen half negen komt er heel langzaam wat beweging in ons karretje. Het is goed bewolkt en het regent nog steeds. De ochtend gaat voorbij met ontbijten (binnen bij Rosalie) omdat in de camper de verhuizing is begonnen.



Er worden kasten leeg geladen en reistassen gevuld in de logeerkamer, wat gedoucht enz. enz. Basil de hond weet zijn plaats, niet binnen, zeker met dit weer.

Joop heeft de camper gestald pal voor de garagedeur zodat we niet de hele tijd door het natte gras of zand moeten, voor we naar binnen gaan.

Zo tegen 13.00u heeft iedereen zijn persoonlijke spullen zoveel mogelijk in de reistas geladen en rijden we aan om de Lpg tank te vullen, toilet en waste water lozen.

Dan pikken we een pie en nemen wat gebak mee voor Miep. We gaan voor de laatste keer naar Miep en dus ook afscheid nemen. Voordat we aan de koffie gaan stellen we de voordeur, met hele aparte afstel mogelijkheid, even goed af, want deze schaaft over de grond al zolang we daar komen. Oh wat is ze ons weer dankbaar. Ze had vannacht niet goed geslapen, mogelijk door de vele indrukken van het bezoek gisteren. Maar ze was wel heel blij dat ze Annie en Adrie gesproken heeft. Ook was ze heel blij met de mooie pot met bloeiende planten die ze van Pedro, een mede eigenaar van voorheen haar kwekerij, gekregen had.

Tegen half vijf nemen we afscheid van Miep maar niet voordat we met z’n allen nog een keer op de foto gaan.

Dan hollen we naar de camper want het regent onafgebroken de hele dag al, en het gaat alleen maar harder regenen.

De stoepranden zijn hier en daar al niet meer te zien, zo hoog staat het water. Voor de laatste keer passeren we de Koe(n) tunnel en parkeren na 20 min. weer op nr. 95 bij R&J.

Jason en de kindertjes zijn ook weer thuis. Hij vraagt zich af of iedereen vanavond wel bij het afscheidsdiner kan komen, in verband met het vele water wat er valt. Wij hebben vandaag digitaal de laatste vliegtuig stoelen kunnen vast leggen. Christchurch–Auckland, Auckland–Hongkong en Hongkong–Amsterdam.

Na het afscheid nemen van de kids (die niet mee gaan dineren) en oma (moeder van Jason) komt babysitten, vertrekken wij tegen 18:00 uur gezamenlijk naar Kaiapoi waar we met Rosalie, Jason, Natasha, Michaela en Scott, bij de japanner gaan eten.

Wij hadden ze uitgenodigd voor een afsluitend diner. We hebben gezellig met z’n tienen rond de bakplaat gezeten waar de kok op een gezellige wijze de maaltijd bereidde.



Aan het eind kregen we nog wat cadeautjes van de Kiwi’s overhandigd.

Dan komt ook hier het onvermijdelijke afscheid met de nodige traantjes.

Op de terugweg ook de camper met diesel nog even afgetankt.

Nu zitten we bij Rosalie dit verhaal te schrijven en drinken nog een kopje thee. Morgenvroeg zal ook hier het onontkoombare afscheid volgen, maar dat krijgen jullie te lezen zodra we weer thuis zijn.

We lazen net in een reactie dat jullie ook al van het slechte weer vernamen in het Nederlandse nieuws. De cycloon heeft voor vandaag voor de hele dag flinke regen gezorgd, maar vooralsnog geen problemen voor onze vlucht. We houden het weer en de vluchtinfo in de gaten.


Reacties

Reacties

A en A

Jammer dat het voor jullie er op zit. Fijne terug reis. En mogelijk tot binnenkort.

Ben Ronde

Het was leuk jullie reis te volgen
Een goede reis terug gewenst
En Joop totziens op de golfbaan
Gr Ben

sjaak en marleen

dus new zaeland kan ook een kikker land zijn, maar wij wensen jullie een hele goede vlucht terug naar ons kikkerlandje, en mag alles naar wens gaan.
groetjes uit Brabant

Rob Duret

Allemaal n veilige vlucht back home !

Marij

Goede reis! :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!