04.10u op de deur van de camper gaat het beschaaft, nok nok wake up!! Zoals afgesproken wekt Jason ons. Wij kruipen ons nestje voor de laatste keer uit en Jason zet voor ons een lekker bakje thee. Kijkje van uit de camper in de keuken van Jason!

Om 05.00u nemen we afscheid van hem, hij moet gaan werken bij Mc Donalds. Hij is supervisor van 4 filialen in Christchurch. Wat een tijden!! Wij ruimen de camper op, al het linnen en beddengoed gaat weer in 4 grote plastic zakken. De laatste persoonlijke spullen worden in de reistassen gepropt, hier mochten we de logeerkamer voor gebruiken, het is niet minder geworden. Tegen 05.45u komt ook Rosalie met de kindertjes uit bed, nog even ons rommelen aanzien. Het is nog steeds regenachtig. Tegen 06.30u hebben we alle tassen in de camper geladen en rijden we na een hartelijk afscheid van Rosalie, Penelope en Lillian naar Wendekreisen, de camper verhuurder. De inspectie daar, houdt nagenoeg niets in en binnen 10 minuten zitten we in een busje op weg naar het vliegveld.

Daar zijn we om kwart over zeven. Even uitzoeken hoe we de reistassen meteen kunnen droppen en dan begint het wachten.

We ontbijten wat en wachten geduldig op de eerste vlucht, Christchurch- Auckland van het zuider- naar noorder-eiland van 11.00u tot 12.45u met een Airbus 320, 180 personen.

Van de beloofde wind stoten / cycloon, merken we heel weinig. We glijden weer rustig, in het zonnetje, over de zachte witte deken.

De volgende vlucht vertrekt om 15.00u. Wij moeten daarvoor wel zelf van het nationale naar het internationale vliegveld lopen. De ruimbagage vindt klaarblijkelijk zijn eigen weg!

Lekker even de beentjes strekken. En dan begint het circus van handbagage controle weer opnieuw. Riemen, tel. horloges enz. af…… door het poortje……. en weer “aankleden”.

Nog zes van dergelijke diners voor we thuis zijn te gaan, ze smaakten ons best.

Tijdens deze vlucht is een passagier goed ziek geworden zodat er omgeroepen werd of er een arts aan boord was. Bij aankomst in Hongkong is de man onder begeleiding uit het vliegtuig gegaan. Dus het zal wel weer goed met hem gaan. Na bijna 12 uur in dit toestel, een B777-300 ER , gezeten te hebben, met z’n vijven langs elkaar, wandelen we door de passen controle.

De luchthaven van Hongkong, veruit de grootste vrachtluchthaven ter wereld, ligt op het grootste kunstmatige eiland dat ooit gebaggerd werd, net voor de kust van Hongkong, ten westen van Kowloon. Bij de bouw van dit eiland, kwam veel Nederlandse hulp kijken, vanwege de ruime ervaring met water. Twee kleine eilandjes vlak voor de kust van Lantau dienden als startpunt. De rotsachtige eilandjes werden afgevlakt en het vrijgekomen materiaal werd in de tussenliggende zee gestort als basis voor het eiland.

Het was ons op de heenweg ook al opgevallen dat er in Hongkong zoveel mensen met een mondkapje lopen.

En dan meteen weer terug naar gate 67, waar we ook aangekomen zijn. We gaan straks weer hetzelfde toestel in. Even toiletteren, nog een hapje nemen, totaal hebben we ruim twee en een half uur voordat we weer door de gate gaan, nu alleen een ander plekje, langs het raam 3 op een rij en daarachter ook langs het raam 2 plaatsen. Ook voor deze vlucht volgen we weer het bekende ritueel….alles weer uitpakken… scannen…..sommigen fouilleren… en weer aankleden. Deze vlucht gaat ook 11 uur en 40 minuten duren, dus weer een lange zit. Maar hopen dat we een flink stuk ervan kunnen slapen. Moet kunnen want nu zijn we al 24 uur wakker, dan weer bijna 12 uur vliegen, bagage ophalen en met het busje weer naar ons hopelijk opgewarmde huisje.

bovenstaand afgebeeld de twee lange vluchten die er nu op zitten. Gelukkig hebben we allemaal toch redelijk wat geslapen in het vliegtuig. De rest van de tijd vulden we met lezen spelletjes op het scherm of films kijken.

Om 06.00u landen we op Schiphol airport. Nadat de piloot ons gewaarschuwd had, buiten temperatuur 0 graden, maar het is droog dus niet klagen. Zal wel even wennen zijn na zes weken bijna alleen maar zon en hoge temperaturen.

We worden opgehaald door Taxi van Helvoort uit Gemert, met een mooi nieuw busje. Onder de mooie opkomende zonnestralen worden we rond 09.00 uur weer in Geldrop en Deurne afgezet.

We kunnen weer terug kijken op een zeer geslaagde vakantie en familie en kennissen bezoek, met heel mooi weer en geen tegenslagen als pech of ziekte.

We hebben deze vakantie 7383 km gereden met de camper. Volgens de Road Atlas zou dat gemiddeld een dikke vier uur auto rijden per dag zijn.

De tas kan weer leeg gemaakt worden en voor even de zolder op.

Chapeau, petje af voor ons allen het liep weer gesmeerd met 5 man in een zes persoons camper.

Deze blog, welke in zijn geheel, inclusief reacties, is af te drukken, zullen we dan ook nog regelmatig met veel plezier doorlezen.

Wij; Yvonne, Marcel, Joop, Annie, en Ben hopen dat de “volgers” met veel plezier ons gevolgd hebben.